پادکست | آنهایی که اربعین نمی توانند بروند، چه کنند؟

نهضت جاماندگان اربعین

• بیانات استاد عابدینی در رابطه با کسانی که نمی توانند در اربعین، برای زیارت سیدالشهدا (علیه السلام) به کربلا بروند
• برگرفته از جلسه 2 سلسله دروس «طلبه تراز انقلاب اسلامی»

بسم الله الرحمن الرحیم

کسانی که نمیتوانند بروند چه کار میتوانند بکنند؟ میگوید این حیث جاماندگان و احساس جاماندگی خودش یک کار بزرگ است. حسرت جاماندگی.

آن جایی که در جریان جنگ تبوک و جنگ صفین آمدند خدمت حضرات و عرض کردند که آقا دیگرانی بودند و میخواستند بیایند و به خاطر شرایط جنگ تبوک، مرکب نداشتند، سلاح نداشتند، اجازه نداشتند بیایند، حضرت فرمود واقعا میخواستند بیایند؟ پس با ما شریک هستند.

یعنی آن کسی که جامانده است، حسرت رفتن دارد. نه اینکه بگوید حالا نمیتوانم پس حالا هیچی، نه. حسرت رفتن در وجودش [باید باشد]حتی اگر از کار افتاده است. حتی اگر در حقیقت امکان این تحقق برایش نیست، این حسرت جاماندن اگر در وجودش باشد… .

اینها ببینید تعالیم مصداقی دین است. یعنی در دین دارد مارا مصداقا رشد میدهد. هر کسی شرکت می کند در اربعین دارد رشد می کند. آنی هم که نمیتواند شرکت بکند با این نگاه رشد میکند؛ لذا وقتی جابر آمد سر مزار امام حسین علیه السلام، آنجا دارد که به عطیه گفت عطیه ما شریکیم با اینها در همۀ به اصطلاح، مجاهدت های اینها و سختی های اینها؛ عطیه گفت آخر چه شراکتی؟ اینها اینجور مجاهدت کردند تا اینجور به شهادت رسیدند. ما کجا این کار ها را کرده ایم؟ گفت عطیه کسی که کسی را دوست دارد، میخواهد با او باشد دوست دارد عملش را، دوست دارد خودش را، خودش را دوست دارد شریک است با او، عملش را دوست دارد، شریک است با عمل او. لذا ما با عمل اینها شریک هستیم.
بشارة المصطفى لشيعة المرتضى (ط – القديمة)، النص، ص ۷۴

این واقعیت دین است. اگر جامانده، جا مانده و قدرت و توان رفتن نداشته، نهضت جاماندگان [هست تا] راهی برای در حقیقت خدمت به زائران پیدا بکند. اگر سرمایۀ مالی است میتوانند بدهند، به نحوی. اگر میتوانند کاری انجام دهند، کاری. اگر نمی توانند هیچ کدام را، لا اقل حسرتش؛ حسرت تصور و غصه خوردن در این چند روز که کاشکی میتوانستیم یک تغییری در ظواهر زندگی شان که نزدیک کند این ها را به چی؟ به آنهایی که حاضرند. اینها اثر دارد. آنی که از دستشان بر می آید انجام بدهند.