تفسیر المیزان، جلسه 5

بسم الله الرحمن الرحيم

اللهم كل وليك الحجه بن الحسن صلواتك عليه و‌ علي آبائه في هذه الساعه و في كل ساعه وليا و حافظا و قائدا و ناصرا و دليلا و عينا حتي تسكنه عرضك توعا و تمتعه فيه طويلا

انشاء الله كه از ياران و ياوران و بلكه سرداران حضرت باشيم

سؤال (شما ؟؟ پيش رفتيد و ما استفاده كرديم ؟؟ ما متوجه نشديم)

سؤال ايشان اين است كه اين استناد به آيه و عنده مفاتح الغيب و ان من شيء من عندنا خزائنه و ما ننزل الا بقدر معلوم اين آيه كه خدمت دوستان قبلا بيان شد چطور مي شود از آن استفاده كرد كه خداوند تبارك و تعالي الفاظ را كه نازل كرده خزائن دارد. يا اقلش اين است كه اگر امكان خزائن هست چطور در حقيقت مي شود وجوباً گفت خزائن دارد.

سؤال‌ (خزائن كه دارد اما خزائن را به اين نحوه كه ما تقسيم؟ مي كنيم اين خزائن يعني اينكه اين الفاظ تمام مصاديق را شامل مي شود اين را؟؟؟)

به اين بيان كه آن خزائن شامل مصاديق مي شود و مصاديق از مصاديق آن خزائن است، به اين عنوان كه اين مصاديق آن خزائن باشد چه دليلي بر آن داريم خب اگر مي فرمايد كه ننزل تنزيل، تنزيل يعني چه؟ يعني از بالا به پايين آمدن، حد خوردن، مصداق يعني چه؟ مصداق آن حقيقتي كه حد خاص و ويژه خورده، آن معنا و مفهوم و حقيقت بر اين صدق مي كند، اما اين طور نيست كه همه حقيقت هم همين باشد چرا؟ چون نازل شده در نازل درست است؟ حجاب خورده، در نزول تعين پيدا كرده چون تعين پيدا كرده و حجاب خورده، پس آن حقيقت بارزتر آشكار تر است، اين محجوب تر و مخفي تر است، نه اينكه آن بالايي را ندارد، بلكه يعني مخفي تر است، مخفي تر و محجوب تر است يعني چه، يعني حدودي را دارد كه اين حدود رهزن مي شود و نمي گذارد كه انسان در آن نگاه اولي به آن بروز اولي برسد بايد با يك دقت از اين عبور كند تا به آن بروز برسد به آن ظهور برسد.

سؤال (شما ؟ استدلالتان لفظ تنزيل است؟)

ما از باب عرف شروع كرديم اگر يادتان باشد كه گفتيم كه در عرف اينگونه است كه وقتي كه لفظي را وضع مي كنند وضع براي مصداق خاص نيست با اينكه مصداق خاص چه است مورد نظر است. از اينجا شروع كرديم كه حقيقت عرفيه است در عرف اينگونه نگاه مي كنند لذا سراج با همه تغييرات اطلاقش بر اينكه اين سراج است چون اينجا را روشن مي كرده شمع روشن مي كرده چراغ پي سوز هم روشن مي كرده حالا مهتابي هم روشن مي كند مي بينند اين همان خصوصيت و غرض را دارد اطلاق مي كنند به اينكه اين هم چراغ است و هيچ ابايي از اين ندارند همين سنت را خداي تبارك و تعالي در اين تفهيم و تفهم و نزول وحي همين را رعايت كرده يعني الفاظ را وض