مهدویت | جلسه 39

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع:از کتاب شموس باب3 فصل1حدیث1؛ و کتاب بحارالانوار ج52 باب21 احادیث40 و41 و49 و17- تطبیق آیات قیامت با تعبیر «ساعت» بر ظهور و نامعلوم بودن وقت آن

– اگر روایت و خبری یا سرّی به شما رسید به دنبال افشای اخبار و شیوعش نباشید بلکه برای شما آنطور باشد که وقتی خبر آمدن امام به عیادت شما را میدهند (مانند داستان صعصعه با امیرالمؤمنین ^{علیه السلام})

گویا با یافتن خبر موعد ملاقاتتان با امام، دارند خبر مرگِ شما را میرسانند (که فرمود: «فَمَن یَمُت یَرَنی»)، دارند میگویند که بزودی وقت ملاقاتتان با خدا در مرگتان فرامیرسد و میخواهند که شما نظری به خودتان بیافکنید و حرکتی در اصلاح شما ایجاد شود و آرزوها شما را از موعد ملاقات غافل نکند،

 پس بجای فخرفروشی و کسب شهرت و اعتبار با افشاء آن خبر موعد مرگ، بدنبال این باشید که تا رسیدن موعد آن، تکالیف و وظایف باقی مانده تان را انجام دهید و برای ملاقاتِ مرگ کاملاً آماده شوید،

و همینطور برایتان باشد که اخبار ظهور مخصوص خود شما رسیده، برای آنکه قبل از رسیدن موعد ملاقات امام، شما خودتان را آماده کنید، نه آنکه به اذاعه و شیوع آن بپردازید و موجب تبدیل و تاخیر در فرجتان شوید!

یکی از احادیث مطرح شده در این جلسه _{(بیان روایت در توضیحات اخیر)} :

بسم الله الرحمن الرحیم

بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏52، ص: 110 حدیث 17 :

قرب الإسناد بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قُلْتُ لِلرِّضَا ^{(علیه السلام)} :

جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ أَصْحَابَنَا رَوَوْا عَنْ شِهَابٍ- عَنْ جَدِّکَ ع أَنَّهُ قَالَ: أَبَى اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَنْ یُمَلِّکَ أَحَداً مَا مَلَّکَ رَسُولَ اللَّهِ ص ثَلَاثاً وَ عِشْرِینَ سَنَةً

قَالَ الرضا ^{(علیه السلام)}:

 إِنْ کَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ^{(علیه السلام)} قَالَهُ جَاءَ کَمَا قَالَ

فَقُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ تَقُولُ أَنْتَ

فَقَالَ (علیه السلام) :

مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ

 أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ الْعَبْدِ الصَّالِحِ 

«وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقِیبٌ» 

وَ «فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ » 

فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِی‏ءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْسِ وَ قَدْ کَانَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ أَصْبَرَ مِنْکُمْ

وَ قَدْ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع هِیَ وَ اللَّهِ السُّنَنُ الْقُذَّةَ بِالْقُذَّةِ وَ مِشْکَاةً بِمِشْکَاةٍ

وَ لَا بُدَّ أَنْ یَکُونَ فِیکُمْ مَا کَانَ فِی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ لَوْ کُنْتُمْ عَلَى أَمْرٍ وَاحِدٍ کُنْتُمْ عَلَى غَیْرِ سُنَّةِ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ

وَ لَوْ أَنَّ الْعُلَمَاءَ وَجَدُوا مَنْ یُحَدِّثُونَهُمْ وَ یَکْتُمُ سِرَّهُمْ لَحَدَّثُوا وَ لَبَثُّوا الْحِکْمَةَ

وَ لَکِنْ قَدِ ابْتَلَاکُمُ اللَّهُ ^{عَزَّ وَ جَلَّ} بِالْإِذَاعَةِ وَ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُحِبُّونَّا بِقُلُوبِکُمْ وَ یُخَالِفُ ذَلِکَ فِعْلُکُمْ

وَ اللَّهِ مَا یَسْتَوِی اخْتِلَافُ أَصْحَابِکَ وَ لِهَذَا أُسِرَّ عَلَى صَاحِبِکُمْ لِیُقَالَ مُخْتَلِفِینَ مَا لَکُمْ لَا تَمْلِکُونَ أَنْفُسَکُمْ وَ تَصْبِرُونَ حَتَّى یَجِی‏ءَ اللَّهُ تَبَارَک‏ وَ تَعَالَى بِالَّذِی تُرِیدُونَ

إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَیْسَ یَجِی‏ءُ عَلَى مَا تُرِیدُ النَّاسُ

 إِنَّمَا هُوَ أَمْرُ اللَّهِ ^{تَبَارَکَ وَ تَعَالَى} وَ قَضَاؤُهُ وَ الصَّبْرُ 

وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ

إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ^{صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ} عَادَ صَعْصَعَةَ بْنَ صُوحَانَ فَقَالَ لَهُ :

یَا صَعْصَعَةُ !

لَا تَفْتَخِرْ عَلَى إِخْوَانِکَ بِعِیَادَتِی إِیَّاکَ

وَ انْظُرْ لِنَفْسِکَ ، وَ کَأَنَّ الْأَمْرَ قَدْ وَصَلَ إِلَیْکَ ، وَ لَا یُلْهِیَنَّکَ الْأَمَلُ

وَ قَدْ رَأَیْتَ مَا کَانَ مِنْ مَوْلَى آلِ یَقْطِینٍ وَ مَا وَقَعَ مِنْ عِنْدِ الْفَرَاعِنَةِ مِنْ أَمْرِکُمْ

وَ لَوْ لَا دِفَاعُ اللَّهِ عَنْ صَاحِبِکُمْ وَ حُسْنِ تَقْدِیرِهِ لَهُ وَ لَکُمْ هُوَ وَ اللَّهِ مِنَ اللَّهِ وَ دِفَاعِهِ عَنْ أَوْلِیَائِهِ أَ مَا کَانَ لَکُمْ فِی أَبِی الْحَسَنِ ^{صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ} عِظَةٌ مَا تَرَى حَالَ هِشَامٍ هُوَ الَّذِی صَنَعَ بِأَبِی الْحَسَنِ ^{علیه السلام} مَا صَنَعَ

وَ قَالَ لَهُمْ وَ أَخْبَرَهُمْ أَ تَرَى اللَّهَ یَغْفِرُ لَهُ مَا رَکِبَ مِنَّا

وَ قَالَ: لَوْ أَعْطَیْنَاکُمْ مَا تُرِیدُونَ لَکَانَ شَرّاً لَکُمْ ، وَ لَکِنَّ الْعَالِمَ یَعْمَلُ بِمَا یَعْلَمُ.