بسم الله الرحمن الرحیم
جنگهای نزدیک به ظهور، جنگهای نامتقارن
جنگ نامتقارن این است که معیارهای قدرت دو طرف سپاه مقابل هم با یکدیگر همخوانی ندارد. اینطور نیست که مثلا به تعداد اسلحه ها و ابزار و ادوات جنگی دشمن و با همان سیاست جنگی، در طرف خودی هم لزوما با همان ابزار ها و سیستم جنگی وارد نبرد شده باشند. مثلا در جهت ظاهری، قایقهای تندرو در برابر ناوهای عظیم میجنگند، بمانند داوود با قلاب سنگ در برابر جالوت عظیم الجثه. همچنین در جهت باطنی، قدرت نرم افزاری و تصرف قلب ها و غلبه اندیشه ای در سپاه حق موجب نوعی جنگ نامتنقارن میشود که اساسا قبل از نبرد سنخ جنگش با قوای طرف مقابل فرق میکند، بلکه در منطق بر فکر و قلب و احساس سپاهیان دشمن غالب میشود و باعث میشود که اکثریت آنها به سپاه حق بپیوندند. این سیر در همان جهت غلبه نظام روح بر نظام بدن است، و جریانات پیشرو فقط بدنبال لشگر در برابر لشگر بودن نیست، بلکه قدرت رسانه ای در انتقال منطق حق و توجهات درونی الهی را در نیروهای طرف مقابل برانگیخته میکند. از همین جهت است که نیروهای امام زمان (علیه السلام) کسانی هستند که با یقین ترین افراد و مستحکم ترین افراد در نظام اعتقادی و روح خالص تر و صدق عمیق تر هستند که همین قدرت روحی آنها موجب ایجاد مراتبی از غلبه میشود.
آیت الله سیدمحمدحسن الهی طباطبایی: همانطور که امروز دنیا از ظلم پر شده، همینطور هم از عدالت پر خواهد شد. آنجا حضرت نیاز به طبل و شیپور و توپخانه ندارد، بلکه ما با مغز آنها کار داریم، ما با هواپیماهای آنها کار نداریم، بلکه با مغز و شناخت خلبان آن هواپیما کار داریم، که غلبه بر منطق ایشان می یابیم.
آیا دجال و سفیانی نماد هستند یا شخص هستند؟
در منابع روایی اهل سنت روایت منحصر به فردی هست که از رسول خدا (ص) نقل میفرماید: «َدُونَ السَّاعَةِ اثْنَانِ وَ سَبْعُونَ دَجَّالًا، مِنْهُمْ مَنْ لَا يَتْبَعُهُ إِلَّا رَجُلٌ وَاحِدٌ»، یا در بیان دیگری «يكون قبل خروج الدجال نيف (زائد) على سبعين دجالا»، یعنی عنوان دجال یک نماد است که به افراد مختلف قابل تطبیق است، علاوه بر اینکه بر یک نفرشان تطبیق کاملتری دارد. همین حالت میتواند در مورد سفیانی هم باشد.
انقلاب اسلامی، مهمترین حرکت اجتماعی منتظران در دوران غیبت
منتظر کسی است که از وضع موجود به وضع مطلوب، حرکت اجتماعی مصلحانه ایجاد میکند، که با این نگاه میتوانیم بگوییم انقلاب اسلامی مهمترین حرکت منتظرانه در گذر از وضع موجود طاغوتی آن موقع، بسوی وضع موعود جامعه مهدوی و زمینه سازی برای ظهور حضرت حرکت میکند. در دوران غیبت کبری بزرگترین صحنه جمع منتظرانی که حرکت اجتماعی منتظرانه و مصلحانه ایجاد کردند که به سمت وضع موعود با جان و مال خویش با روحیه جهادی حرکت کرده اند جریان مؤمنانِ همراه با انقلاب اسلامی است در تمام منطقه و جهان.
در دوران ظهور باید حرکت های سخت داشت، بمانند شهید سلیمانی ها که خوابشان در مرکب ها بوده و غذایشان سخت و لباسشان سخت و خشن تماما با حرکت مجاهدانه است که تخطئه احکام نظام بدن، و توجه به جهاد در حرکت بسوی وضع موعود است: «ذُكِرَ الْقَائِمُ عِنْدَ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع فَقَالَ أَنْتُمُ الْيَوْمَ أَرْخَى بَالًا مِنْكُمْ يَوْمَئِذٍ قَالُوا وَ كَيْفَ قَالَ لَوْ قَدْ خَرَجَ قَائِمُنَا ع لَمْ يَكُنْ إِلَّا الْعَلَقُ وَ الْعَرَقُ وَ النَّوْمُ عَلَى السُّرُوجِ وَ مَا لِبَاسُ الْقَائِمِ ع إِلَّا الْغَلِيظُ وَ مَا طَعَامُهُ إِلَّا الْجَشِب». همچنین در نقل دیگر: «عَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع بِالطَّوَافِ فَنَظَرَ إِلَيَّ وَ قَالَ لِي يَا مُفَضَّلُ مَا لِي أَرَاكَ مَهْمُوماً مُتَغَيِّرَ اللَّوْنِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ نَظَرِي إِلَى بَنِي الْعَبَّاسِ وَ مَا فِي أَيْدِيهِمْ مِنْ هَذَا الْمُلْكِ وَ السُّلْطَانِ وَ الْجَبَرُوتِ فَلَوْ كَانَ ذَلِكَ لَكُمْ لَكُنَّا فِيهِ مَعَكُمْ فَقَالَ يَا مُفَضَّلُ أَمَا لَوْ كَانَ ذَلِكَ لَمْ يَكُنْ إِلَّا سِيَاسَةُ اللَّيْلِ وَ سِيَاحَةُ النَّهَارِ وَ أَكْلُ الْجَشِبِ وَ لُبْسُ الْخَشِنِ شِبْهَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِلَّا فَالنَّارُ فَزُوِيَ ذَلِكَ عَنَّا فَصِرْنَا نَأْكُلُ وَ نَشْرَبُ وَ هَلْ رَأَيْتَ ظُلَامَةً جَعَلَهَا اللَّهُ نِعْمَةً مِثْلَ هَذَا».
امام خمینی در صحیفه نور ج20 ص196 دیدگاه ها را در رابطه با انتظار بیان میکنند.
مومنان در دوران نزدیک ظهور، بمانند انبیاء الهی ظاهرکننده امر و اراده الهی خواهند بود
آنچه که برای انبیاء الهی در طول تاریخ محقق میشد، از ظهور امر الهی در نفوس و اراده و حرکت انبیاء الهی، همان حقایق برای مؤمنان خالص در دوران نزدیک به ظهور آشکار میشود، که مثل انبیاء حرکت و اراده شان ظاهرکننده اراده خدای سبحان است. آشکار میکنند که با خدامحوری حرکت دارند، در میدانی که بر مرکزیت ولایتِ انسان کامل است که خلیفة الله و مظهر تام اراده و امر خدای سبحان است، و فقط اسماء الهی در او آشکار است.
اجابت ها بقدر تقاضا است، لذا خود دنبال کردن وضع موعود و ترسیم آن قدرت اجابت اجتماعی آن را بدنبال خود می آورد.
اولین کسی باشید که برای “انسانشناسی قرآنی | جلسه 34” دیدگاه میگذارید;