تفسیر سوره فتح، جلسه 1

سلام علیکم و رحمة الله

بسم الله الرحمن الرحیم

 اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ وَلِيّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِيلًا وَ عَيْناً حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِيهَا طَوِيلا

ان شاء الله از یاران و یاوران و بلکه سرداران حضرت باشیم.

بحثی که ان شاء الله از این جلسه در محضر دوستان هستیم، مطابق فرمایشی که آقا فرموده بودند در مورد اینکه بعد از این پیروزی‌هایی که جبهه مقاومت پیدا کرد به طوری که مانع رسیدن دشمن به اهدافش شد و بلکه سر خوردگی‌های زیادی برایشان ایجاد شد و با همه اقدامات ظالمانه‌ای که انجام دادند، ولی نتوانستند به اهدافشان برسند، برای ادامه این پیروزی‌ها و به ثمر رسیدن ایشان سه تا دستور العمل را ذکر کردند که با هم ان شاء الله این‌ها انجام بشود. خواندن سوره فتح و همچنین دعای چهاردهم صحیفه به عنوان دعای نصر و همچنین دعای توسل که وقتی از ایشان سوال شده بود، این سه کار را به عنوان یاری جبهه حق فرموده بودند.

نکته اول برای این مسئله این است که ما عهد‌های جمعی را که خودمان را مقید می‌کنیم به انجامش و عده‌ای با هم کاری را مشترک شروع می‌کنند، این عهدهای جمعی روح جمعی ایجاد می‌کند. روح جمعی یعنی آن چه که محقق می‌شود در بین عده‌ای که به کار واحدی می‌خواهند مشغول بشوند، غیر از اثر تک تک افراد، اثری دارد که فوق این است. تک تک افراد کاری را که انجام می‌دهند اثری دارد. محفوظ است. جمع افراد هم، مجموع این افراد هم کاری که انجام می‌دهند محفوظ است.

اما روح جمعی یک حقیقت واحده‌ای است که ذیل اینکه قصد و نیتی برای یک کار شکل می‌گیرد، مرحوم علامه طباطبایی می‌فرمایند یک حقیقت زنده فعال دیگری متولد می‌شود از این، که ثمره این نه فقط مجموع ثمرات کار افراد باشد، بلکه به مراتب به لحاظ آن نیتی که می‌کنند، به لحاظ وحدتی که پیدا می‌شود شدت پیدا می‌کند و دائما هم رو به تضاعف می‌رود. یعنی هی بیشتر و بیشتر می‌شود. اگر این را باور کردیم که حقیقت عهد‌های جمعی اثرش این است که بین یک جامعه گسسته یک وجه پیوستگی ایجاد می‌کند، حتی اگر جامعه‌ای پیوسته است پیوستگی این جامعه را بیشتر می‌کند، هرچقدر پیوستگی و وحدت جامعه بیشتر بشود، اثری که در تحقق آن روح جمعی از کار این‌ها ایجاد می‌شود بالاتر است. برای اینکه یک جمعی به حالت پیوستگی بیشتر برسد، لازمه‌اش این است که شباهت‌های آن جمع به هم بیشتر بشود. هرچقدر ارتباط شباهتی جمع با هم بیشتر بشود، این جمع در اثر این تشابه بیشتر محبت بیشتر بینشان ایجاد می‌شود، شباهت محبت آور است، و محبت وحدت آفرین است، و وحدت آفرینی آن روح جمعی را محقق می‌کند. پس اگر ما می‌خواهیم به آن روح جمعی برسیم مقدمه‌اش این است که شباهت بین متکثراتمان را بیشتر بکنیم. برای اینکه این شباهت را بیشتر بکنیم، باید دست به کارهای واحدی بزنیم که مشترک بین همه مان باشد که همه بر او اتفاق کنیم.

#روح_جمعی

#نحوه_تحقق_روح_جمعی

#آثار_روح_جمعی

اگر می‌خواهیم کار مشترکی را که همه بر او اتفاق داشته باشیم انجام بدهیم، گاهی حول یک اعتبار و قرارداد این کار انجام می‌شود، گاهی به لحاظ نظام الهی است که دستور امام و رسولی محور این وحدت قرار می‌گیرد یا خود آن موضوع یک امر الهی است، مثل اینکه قرآن محور وحدت قرار بگیرد، دعایی محور وحدت قرار بگیرد. و گاهی هر دو است به این معنا که دستور از ناحیه قدسی صادر می‌شود که ما قائلیم در زمان غیبت کبری ولایت فقیه به عنوان نیابت عامه از جانب حضرات مأذون هستند در اینکه حاکمیت تشکیل بدهند و اقامه دین الهی را بکنند. برای اجرای این حاکمیت و اقامه دین اوامر آن‌ها را اطاعت کردن طبق روایاتی که هست حجت است بر ما که حضرت فرمودند من حجت هستم بر آن‌ها و آن‌ها حجت هستند بر شما.

پس اگر محور این وحدت را برای یک عهد جمعی که تشابه در یک امت است، امر ولی جامعه قرار بدهیم که به نیابت عامه دارد این امر را می‌فرماید، آن هم با محوریت قرآن و ادعیه که خود موضوع هم محور وحدت آفرین و الهی است، آن موقع ببینید بر این محور قرار گرفتن و جمع شدن و اتحاد کردن اشد مرتبه روح جمعی را محقق می‌کند.

#فعل_مشترک_به_امر_ولی_و_اشتداد_روح_جمعی

روح جمعی آثارش این است که این روح جمعی، هر کسی در هر گوشه ای، در هر مکانی و زمانی با این عهد هم پیمان می‌شود و انجام می‌دهد، اثر وجودی این در بقیه تاثیر می‌گذارد و کار بقیه در این تاثیر می‌گذارد. این نگاه باعث کار من دیگر یک حرکت فردی نیست، ثمره آن هم فردی نیست، بلکه یک کار عظیمی که من گره زدم خودم را به دیگران، آن‌ها هم به دیگران. هر حرکتی که در اینجام صورت می‌گیرد، یک خواندن و قرائت و دعایی که در این جمع محقق می‌شود، اثرش به همه می‌رسد. برای همه محقق می‌شود و نوشته می‌شود. و لذا انسان با گره زدن خودش به دیگران با عهد‌های جمعی، کار خودش را عظیم کرده است و توسعه داده است و یک کار عظیمی را در پرونده خودش و ثمره تاثیر گذاری ایجاد کرد‌ه است.

لذا مثلا در نماز جماعت می‌فرمایند وقتی یک نفر باشد این مقدار اجر دارد. مثلا 150 برابر یک رکعت عادی است. اگر دو نفر مأموم باشند اینقدر، سه نفر اینقدر. وقتی به ده نفر می‌رسد می‌فرمایند قابل احصاء نیست. امکان احصاء ندارد. این عهد جمعی است که باعث می‌شود یک نمازی که بر محور یک عبادتی بین امام و مأمومین به امر الهی شکل می‌گیرد، این روح جمعی که متولد می‌شود، چنین اثری داشته باشد.

گاهی این روح جمعی استمرار دارد و فقط به یک حرکت خلاصه نمی‌شود، بلکه مثل جماعت‌های مکرری که دائما این روح جمعی را تاکید می‌کنند، یا مثل اذکار و اوراد و قرائت‌هایی که هر روز تکرار می‌شود. به این واسطه این روح جمعی آبیاری می‌شود. این آبیاری روح جمعی باعث نموش می‌شود.

هم انسان در این رابطه وقتی رابطه‌اش را حفظ کرد، رشدش روز به روز بالاتر می‌رود به لحاظ روح جمعی و ارتباطات جمعی، هم خود این روح جمعی دائما دارد رشد می‌کند و نمو دارد. هر گاه ارتباط افراد در آبیاری این روح جمعی ضعیف شد، این روح جمعی رو به ضعف می‌رود. هر گاه این ارتباطات قوی بود، آن هم رو به قوت می‌رود.

#روح_جمعی_و_توسعه_و_پیوستگی_عمل_افراد

با این نگاه اگر قرائتی را و دعایی را فرمودند انسان مراقبت بر انجامش پیدا بکند، این مراقبت بر انجام باعث می‌شود روح جمعی ایجاد بشود که اگر ما هر روز این تکرار را انجام دادیم، اثرش تقویت آن روح جمعی باشد و این روح جمعی هم منحصر نمی‌شود به ما چند نفری یا عده‌ای یا میلیون نفری که آن را انجام می‌دهند. بلکه به لحاظ هدفی که برای این دیده شده است، که مثلا نصرت محور مقاومت است، این روح جمعی مثل ملائکه مردفین و مسومین، مثل این ملائکه این روح جمعی حرکت می‌کند به سمت هدفی که برایش هدف گیری شده است. لذا در عین اینکه الان امکان رفتن برای ما نیست، یا لازم نیست به جهاتی که ولی ما اینگونه نفرمودند، ولی با این کاری که هر کسی در هر کجا هست انجام می‌دهد می‌توانیم این جنود آسمان و زمینی را که ستاد و لشگر الهی هستند بسیج کنیم در خدمت محور مقاومت و آن‌ها از این بهره ببرند و آرامشی و قدرتی را که از این برایشان ایجاد می‌شود بیابند حقیقتا. پس وظیفه ایجاد می‌کند و ایجاب می‌کند که ما در این راستا با تمام توان و کوششمان و مراقبه مان تلاش کنیم. یعنی اگر قرار بر این شد که من این سوره یا ادعیه را بخوانم، هر قدر مراقبت در این خواندن و در این دعاها شدت بیشتری داشته باشد، امداد و اعانه‌ای که من دارم می‌فرستم شدیدتر می‌شود.

لذا مثل این می‌ماند که من گاهی با یک سلاح سبک حرکت می‌کنم برای امداد، گاهی سلاح سنگین همراه خود می‌برم، و گاهی می‌توانم از بالاترین اسلحه‌ها استفاده بکنم. شدت مراقبه ما در این عهد جمعی و ارتباط جمعی‌مان به منزله استفاده از بالاترین اسلحه است.

مثلا اگر امکان دارد به صورت قرائت در مسجد، در وقتی که قرار است قرائت بکنیم جمعی هم بخوانیم، این جمع با حلقه‌های دیگری که در هر جای دیگری محقق می‌شود گره می‌خورد. حتی اگر در خانه قرار است این را انجام بدهیم، شاید اعضای خانه کنار هم خواندنشان اثرش بیش از این است که به تنهایی بخوانند. همین نگاه را در دعا با آن نگاه که روح جمعی باید تقویت بشود داشته باشیم. حالا این ساز و کارهایی دارد.

#مراقبت_بر_عهد_جمعی_و_اشتداد_روح_جمعی

این مقدار برای بیان ضرورت این کاری که اطاعت امر ولی جامعه است و خود این هم قرآن کریم و ادعیه شریف است، فکر میکنم کافی باشد.

ان شاء الله خدای سبحان توفیق انجام این را به همه ما عنایت بفرماید.

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته