یک روایت هم در رابطه با پیغمبر بخوانم، این روایت زیباست. می‌فرماید امام صادق (ع) «یقولوا اصحاب قیس الماصر» آمده بود پیش او که «إِنَّ الله»… . این قیس ماصر یکی از اصحاب امام سجاد و امام باقر و امام صادق (ع) است، شخص ممدوحی است قیس ماصر، آمده بوده است پیش امام صادق. این حالا «إِنَّ الله عزوَجل اَدَبَ نَبیَهُ وَ اَحسَنَ اَدَبَ» پیغمبر در دامن خدا رشد کرد. دامن که می‌گوییم مقصود معلوم است دیگر، دامن مادی.
شریعتی: بله، روشن است.
حجت الاسلام عابدینی: مودب او، معلم‌اش.
شریعتی: مستقیم.
حجت الاسلام عابدینی: خدا بود بی‌واسطه. «اَدَبَ نَبیَهُ وَ اَحسَنَ اَدَبَ»، قابل در بالاترین قابلیت، فاعل در اوج فاعلیت که خدای سبحان است. قابل هم در اوج قبول، هیچ مانعی برای آن نیست، ببین چه خواهد شد. «اَدَبَ نَبیَهُ وَ اَحسَنَ اَدَبَ فَلَمّا اَکمَلَ لَهُ الاَدَب» وقتی که ادب در وجود پیغمبر به نهایتش رسید، «قال وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلقٍ عظیم» خدا دارد مدحش می‌کند که تو بر بهترین خلق، عظیم‌ترین خلق، خلق الهی است که این مودب که قابل بود اخذ کرد.
شریعتی: چه ظرفیتی بود.
حجت الاسلام عابدینی: متخلق شد به اخلاق الهی و اسما الهی که می‌فرماید «إِنَّ لِله تِسعَتَ وَ تِسعینَ اِسماء مَن وَ اَحصاها دَخَلَ الجَنَّة». «اَحصاها» یعنی خدا ۹۹ اسم دارد، هر کسی این‌ها را احصا کند احصا کردن آن در بعضی جاها احصا «تَخَلَقَ بِها» به این اسما متخلق بشود. تخلق به این اسما است که «مَن تَخَلَقَ بِها دَخَلَ الجَنَّة إِنَّکَ» و خدا دارد تصدیق می‌کند، «إِنَّکَ لَعلی خُلقٍ عظیم» تو خلق عظیم رشد کردی و شکل گرفتی. «ثُمَّ فَوَضَ عِلَیهِ اَمَرَ الدّین وَ الاُمَّه» چون تمام در حقیقت خلق در وجود این خلق عظیم شکل گرفت، «فَوَضَ عِلَیهِ اَمَرَ الدّین» خدا حالا آن دین‌اش را داد به پیغمبر که این ابلاغ بکند و این در حقیقت بیان بکند و اطاعت او شد اطاعت خدا. «فَوَضَ اِلَیهِ اَمَرَ الدّین وَ الاُمَّه لِیُسوسَ»، این «لِیَسُوسَ» یعنی «یُدَبِّرُهُ وَ یُوَلیهِم» تا این‌ها را سیاست بکند، «سوسَ» یعنی سیاست کردن. تا این‌ها را در حقیقت چه کار بکند؟ سرپرستی بکند. سرپرست مردم قرار داد پس نشان می‌دهد سرپرست باید چه کسی باشد؟ می‌شود هر کسی هر صورت نشسته‌ای بیاید سرپرست بشود؟ بگویند چون خلاصه حالا مثلاً این رای آورد بشود؟ نه. سرپرست باید چه بشود؟ از طرف خدا باشد.
شریعتی: الهی باشد.